சீனாவில் ஒரு நாட்டிற்குள் பல நாடுகள்

 

மக்கள் சீன புரட்சி அறிமுகம் - 5

1841 மற்றும் 1911 க்கு இடையில் வெளிநாட்டு ஏகாதிபத்திய சக்திகளால் இணைக்கப்பட்ட குயிங் வம்சத்தின் பிராந்திய இழப்புகள்.

 

1.சர்வதேச துறைமுகப் பட்டினங்கள்:  (international trade ports)  ; இன்று சீனாவில் 34 பெரிய துறைமுகங்களும், 2000க்கும் மேற்பட்ட சிறு துறைமுகங்களும் உள்ளன.  அன்று இத்தனை வளர்ச்சி கிடையாது. ஆனால் வியாபாரம் செய்ய வந்த ஏகாதிபத்திய நாடுகளுக்கு சீனாவின் துறைமுக நகரங்களே இலக்காய் இருந்தன. அன்றைய சூழலில் இந்த நகரங்களில் வெளிநாட்டினர்  பலரும் தாராளமாக வியாபாரம் செய்து வந்தனர். ஏற்றுமதி இறக்குமதி வியாபாரங்களில் ஈடுபட்ட  அன்னியர்களுக்கு எவ்வித கட்டுபாடுகளும் இல்லை. சீனாவுக்கும் மற்ற வல்லரசுகளுக்கும் இடையே மன்னர்கள் போட்ட  ஒப்பந்தங்கள் நாம் முன்பே பார்த்தபடி அப்போது நடைபெற்ற போர்களின் விளைவுகளாகவும் இந்த நகரங்கள் தங்கள் உரிமைகளை இழந்தன.

இந்த  பின்னணியில்தான் 19ஆம் நூற்றாண்டில் சீன அரசாங்கத்தின் பலவீனத்தை பயன்படுத்திக் கொண்டு அன்னிய வல்லரசுகள் இந்தத்துறைமுகங்களைப் பெற்றன. பிரிட்டன், ஜப்பான், பிரான்ஸ், இத்தாலி அமெரிக்கா அகிய நாடுகள் பல துறைமுகங்களை வைத்திருந்தன். அன்றைய சீனாவில் 100 வியாபார மையங்களில்  ஏறக்குறைய 70க்கும் மேல் இப்படியான துறைமுக நகரங்களே!

2. அந்நியர்கள் சலுகை பெற்று வாழ்ந்த பிரதேசங்கள்  (Foreign Concessions);           அந்நியர்கள் சலுகை பெற்று வாழ்ந்த பிரதேசங்களுக்கு "கன்ஸெஷன்கள் ” என்று பெயர் இவை பெரும்பாலும் துறைமுகப் பட்டினங்களிலேயே இருந்தன. இங்கே வசித்த வெளிநாட்டினர் சீன அரசாங்கத்தின் சட்ட திட்டங்களுக்கு கட்டுபட்டவர்கள் அல்ல. எந்தப் பகுதியில் எந்த நாட்டினர் வசித்தனரோ அந்த நாட்டினர் அந்தப் பகுதியின் நீதி நிர்வாகங்களைக் கவனித்துக் கொண்டனர்.

3. குத்தகைக்கு விடப் பெற்ற பிரதேசங்கள் (Leased Territories); குத்தகைப் பிரதேசங்கள் என்பவை, துப்பாக்கி முனையைக் காட்டிப் பயமுறுத்தி, அந்நிய வல்லரசுகள் சீன அரசாங்கத்திடமிருக்து குத்தகையாகப்பெற்ற இடங்கள் ஆகும். குத்தகைப் பிரதேசங்களென்று பெயரே தவிர, எந்த நாடு குத்தகையாகப் பெற்றதோ அந்த நாட்டின் ஆதிக்கமே இங்கு நிலவியது. பெரும்பாலான பிரதேசங்கள் 99 வருட குத்தகைக்கு விடப்பட்டிருந்தன. இந்தக் குத்தகைக் காலம் முடிந்த பிறகுகூட சில பிரதேசங்கள், திரும்ப சீனாவிடம் வந்து சேராமல் இருந்தன.

வெளிநாட்டு சலுகைகளின் தோற்றம்: அபினி யுத்தங்களில் பிரிட்டனுக்கு எதிரான சீனாவின் தோல்வியைத் தொடர்ந்து 19 ஆம் நூற்றாண்டின்  சமமற்ற ஒப்பந்தங்கள் உருவானது. 1842 ஆம் ஆண்டு சீனாவிற்கும்  பிரிட்டனுக்கும் இடையில் ஏற்பட்ட நான்ஜிங் ஒப்பந்தம், "பிரிட்டிஷ் குடிமக்கள், அவர்களது குடும்பங்கள் மற்றும் நிறுவனங்களுடன், கன்டன் நகரம் மட்டுமல்லாது மற்றுமுள்ள நகரங்களில் தடையின்றி பாதுகாப்பு குறித்து பயம் இல்லாமல் தங்கள் வணிகத் தொழிலை செய்யவும் குடியேறவும் அனுமதிக்கப்பட்டனர். 

பல துறைமுகங்களில் வெளிநாட்டினருக்கான தனி குடியிருப்புப் பகுதிகள், தங்களைத் தாங்களே ஆளும் உரிமை உருவானது. பிரிட்டிஷ்  முன்மாதிரியைப் பின்பற்றி, ஷாங்காயில் உள்ள பிரெஞ்சு தூதரகம் 1849 இல் சீன நகரத்திற்கும் பிரிட்டிஷ் குடியேற்றத்திற்கும் இடையே ஒரு நிலப்பரப்பில் ஒரு பிரெஞ்சு குடியேற்றத்தை நிறுவினர். அமெரிக்கர்கள் ஷாங்காயின் வடகிழக்கே ஹாங்கேவில் தங்கள் சொந்த குடியேற்றத்தை நிறுவினர். "ஷாங்காயின் வெளிநாட்டு சமூகத்திற்கான கவுன்சில்" என்று அதிகாரப்பூர்வமாக முனிசிபல் கவுன்சில் நிறுவப்பட்டது.

 சீனாவில் பிரிட்டிஷ் குடியேற்றம் 138 ஏக்கருடன் தொடங்கியது, இது 1848 இல் 470 ஏக்கராக அதிகரிக்கப்பட்டது. அமெரிக்கப் பகுதியின் இணைப்பு மற்றும் அடுத்தடுத்த பல சேர்க்கைகள் சேர்ந்து மொத்த பரப்பளவை 5,584 ஏக்கராகக் கொண்டு வந்தன. பிரெஞ்சு சலுகையின் 2,525 ஏக்கர் உட்பட, மொத்த பரப்பளவு விரிந்து விரிந்து சென்று இறுதியில் 12.66 சதுர மைல்களை எட்டியது.

அவர்களின் செயல்பாடுகள்: இந்த சிறப்பு பகுதிகளில், ஒவ்வொரு வெளிநாட்டு குடிமக்கள் சுதந்திரமாக வாழவும், வர்த்தகம் செய்யவும், மிஷனரி சுவிசேஷம் செய்யவும், பயணம் செய்யவும் உரிமை வழங்கப்பட்டது. அவர்கள் தங்கள் சொந்த  கலாச்சாரங்களை உருவாக்கினர், தனிமைப் பண்பு கொண்ட  உள்ளார்ந்த சீன கலாச்சாரத்திலிருந்து முற்றிலும் வேறுபட்டவர்கள் இவர்கள். காலனித்துவ நிர்வாகங்கள் அவர்களின் பகுதிகளுக்கு  தங்கள் நாட்டின்  குணங்களை அதாவது அவர்களது நாடு போல ஒரு குட்டி நாடுகளை உருவாக்க முயற்சித்தன. 

தேவாலயங்கள், பொது வீடுகள் மற்றும் பல்வேறு மேற்கத்திய வணிக நிறுவனங்கள் இப்பகுதிகளில் முளைத்தன. ஜப்பானைப் பொறுத்தவரை, அதன் சொந்த மரபுகளும் மொழியும் இயற்கையாகவே வளர்ந்தன. இந்த பகுதிகளில் தங்கள் நாட்டின் கலாச்சாரத்தின் மேம்பட்ட கட்டிடக்கலையை உருவாக்கினர். காலப்போக்கில் முறையான அனுமதியின்றி, பிரிட்டன், பிரான்ஸ், ஜப்பான் மற்றும் அமெரிக்கா ஆகியவை தங்களின் பிரதேசங்கள் மற்றும் வர்த்தகப் பகுதிகளுக்குள் தங்கள் சொந்த அஞ்சல் அமைப்புகளை உருவாக்கின. தபால் வருவாய் இழப்பு மற்றும் சுங்க ஆய்வுகள் இல்லாதது குறித்து சீன புகார்களைத் தொடர்ந்து, அவை அனைத்தும் 1922 ஆம் ஆண்டுதான் ரத்து செய்யப்பட்டன

அவர்களின் சட்டங்கள்:     ஒவ்வொரு பகுதியும் அதன் சொந்த தனியான சட்டங்களுடன், அதன் சொந்த காவல் படை மற்றும் வெவ்வேறு சட்ட அதிகார வரம்புகளைக் கொண்டிருந்தது. எனவே, ஒரு செயல்பாடு ஒரு பகுதியில் சட்டப்பூர்வமாக இருக்கலாம், ஆனால் மற்றொன்றில் சட்டவிரோதமானது. பல சலுகைகள் தங்களுடைய சொந்த இராணுவப் படையையும், நிலையான இராணுவத்தையும் பராமரித்தன. சீன அரசாங்கத்தின் இராணுவம் மற்றும் போலிஸ் படைகள் சில சமயங்களில் இப்பகுதிக்கு வந்திருந்தன. சில போலீஸ் படைகள் சீனர்களை அனுமதித்தன, மற்றவை அனுமதிக்கவில்லை. 

வெளிநாட்டினர் பகுதிகளுக்கும் மற்றும் வெளியே சுற்றியுள்ள பகுதிகளுக்கும் இடையே பொருளாதார ஏற்றத்தாழ்வுகள் இருந்தன. ஐரோப்பிய சக்திகள் சீன கடல்சார் சுங்க சேவையின் உள்ளே குடிமக்களை பணியமர்த்தியது. இந்த சேவை சீனாவிற்கு இறையாண்மையாக இருந்தன. ஐரோப்பியர்கள் பெரும்பாலும் தங்கள் சொந்த நலனுக்காக விதிக்கப்பட்ட வரிகள் மற்றும் வெளிநாட்டு சலுகைகள் மீது சுமத்தப்பட்ட கட்டணங்களை கொடுத்தனர். ஆனால் வெளிநாட்டு நிறுவனங்கள் தங்கள்  பகுதிகளின் உள்ளே உள்ளூர் வரிகளை சுமத்துவதன் மூலம் பயனடைந்தன.

இந்த நிலையை போக்க சீனா நிறைய விலையை கொடுத்தது. ஆனால் இன்னும் வரலாற்றில் நாம் பின்னோக்கி சென்று இதன் பின்னணியை கண்டறிய வேண்டியுள்ளது.

 (தொடர்ந்து பயணிக்கலாம்)

மக்கள் சீன புரட்சி ஒரு அறிமுகம் - 1  

  மக்கள் சீன புரட்சி அறிமுகம் - 2

 மக்கள் சீன புரட்சி அறிமுகம் - 3

மக்கள் சீன புரட்சி ஒரு அறிமுகம் - 4